《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
印度喜欢这种长叙事150分钟打底，看一场电影比较实惠
糟糕日子的第二部童话，强韧的生命落入污泥，也会拼命开出绚烂的花。现实没有那么洁净简单，一席白莎丽要沾无数鲜红的血。但，从来没有什么权利，是不用靠双手力量争取来的恩赐不是么？印度电影这些年撕开的口，也是努力争夺来的表达。
说的多好啊，男人是不可信的即使是一具尸体……对女主情绪和行为的转变，剧情给的太少，看起来就好像女主突然觉醒并靠男人掌权，多1星鼓励更多影像，记录历史中真实女性
特效跟长津湖一样，近景没得挑一拉远景就假得不像大片。
他们代表军人的荣耀，用血肉祭奠自己的尊严。
就个别地方是满扯的.，但是也有个别片段有特别戳人。就发牌那一段，就很戳。
两个半小时对他来说还是太长了
看到伍万里一个人站在车站喊着“第七穿插连，应到一百五十七人，实到一人。”眼泪突然就下来了
感谢父辈为了中国所付出的汗水与热血。但相比第一部来说没有那么好看，有几处确实太过于英雄主义和主角光环了。
另外电影的剧情转场感觉特别生硬 完全不理解角色怎么想怎么做
当做历史题材的电影来看，还是很好看，很振奋人心的，各种细节拍的还是很好的。
最好的战争片都是反战的，看到美军用新科技修复了桥，就，百般滋味吧。
第七穿插连应到一百五十七人实到一人，是第二个意外
自由的鸟不因身处笼中而不自由，高尚的灵魂也不因时代局限而不高尚。隔岸观火评判他人是否完美地受害，或者完美地觉醒，这实在是很容易的。甘谷确实不是月亮，能够永恒地发光，可是一朵玫瑰在泥潭里浸透了黑色，却不同流合污，依然地、决然地选择了继续芳香。这不足够吗？这已很足够。
虽然有点爽文因素，但是大女主值得这样的爽文模式，更何况是真人原型。前半段的两场暧昧推拉戏简直细腻得令人叫绝，太美了。后半段为娼妓平权奔走的主题自然而然地产生，节奏和情感铺陈都很水到渠成。没有想到印度电影已经可以挑战这种题材了，就很好。
血肉筑成的长城!致敬为我们带来和平的英雄们！
因为红灯区的存在，彩色才会更纯洁
女主的声音真的很有魅力！
过于美化了吧，性服务合法化是否合理？这是个课题
看上去很解气的大女主电影，但是逻辑上有些经不住推敲，看了影评理解了一些
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
